Bożena Krzywobłocka ľ polska historyk, wykładowca akademicki, pisarka i dziennikarka. Urodzona w Warszawie okresu międzywojnia. W momencie wybuchu II Wojny Światowej miała 10 lat. W roku 1944 trafiła do obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu, gdzie przebywała około roku. Już po wojnie była aktywną działaczką silnie związaną ze środowiskiem narodowo ľ komunistycznym. Była również współzałożycielką i redaktorem miesięcznika äMówią Wiekiö. W roku 1999 weszła w skład Rady Naukowej Instytutu Związku Żołnierzy Ludowego Wojska Polskiego. Zmarła 1 września 2004 roku. Chciałabym was zachęcić do sięgnięcia po książki Bożeny Krzywobłockiej ponieważ jest ona jedną z tych osób, które opowiadając o historii robią to z pasją. Ostatnio trafiłam na książkę äGdzie są chłopcy z tamtych lat?ö. Jest wybór felietonów historycznych, które autorka publikowała na łamach miesięcznika äRazemö. Było to pismo Związku Młodzieży Wiejskiej. Zbiór ten zawiera 46 artykułów nawiązujących do XIX i XX wiecznej Polski. Autorka, jak sama wspomina w jednym z felietonów, fascynowała się zawsze zapleczem walki zbrojnej, czyli sanitariatem, kurierami, emisariuszami tajnego rządu. Dlatego też zbiór ten opowiada historie Polskich bohaterów tych zapomnianych i tych nieznanych. Pięknie opowiadała o osobach, jakże ważnych podczas okupacji, odpowiedzialnych za tajne nauczanie. Uważała ona, i słusznie, że bohaterowie to nie tylko ci, którzy w pierwszym szeregu szli z bronią naprzeciw armii wroga, ale również ci, którzy swoją odwagą cywilną potrafili przeciwstawiać się najeźdźcy. Krzywobłocka opowiedziała nam o nich aby nie przeszli w zapomnienie, aby uczcić ich bohaterstwo ale również dlatego, że änikt o nich nie nakręcił filmu i nie napisał emocjonującej opowieści przygodowej. (ů) Bo jak tu pokazać kaszlącego zbiedniałego człowieka z wytartą teczuszką, w której nosił äKrzyżakówö Sienkiewicza czy obrazki z Gdańska? Jak pokazać zmęczoną panią o odmrożonych rękach uczącą gdzieś w piwnicy (ů) Nie mieli urody Klossa ani jego fascynujących przygód. Byli poprostu wcieloną codziennością upartego trwania przy polskości.ö